Palestinan gertatzen denak izenik ba ote du? Estatu-terrorismoa litzateke nire ustez egokiena, zuzenena. Israel palestinarrekin Estatu «voyou» bat bezala portatzen da, eta ez da gauza berria, 1948ko triskantza bazter utziz ere: 48 urte honetan Gazako zerrenda setiatzen du, Zisjordania botaren azpian atxikitzen puskilatua, apartheid bortitzenean murgildua. Eta Mundu guziak badaki, baina mundu osoa isilik dago, edo hain guti mintzo, eta hain apal! Beti beste arazo batek gaina hartzen dio: adibidez gaur Irak eta Siriako tragedia lazgarriak; hau ez da txantxetakoa naski. Baina hau ez balitz, beste bat litzateke oztopoa, eta zinezko arazorik ezean, aitzakiaren bat, den mendreneko estakuru bat Israeli aski lekioke.
Estatu demokratikoek ez dakite zer egin Israelen diziplinatzeko. Arrazoiak ezagunak dira: batetik holokaustoaren oritzapena, bestetik lobby sionisten eragina.
Holokaustoaren oroimenak arras desoroso uzten gaitu, bereziki kristauak, jakinez nolakoa izan zen gure aurretikoen antisemitismoa – erlijiosoa naski, ez arrazista, halere guziz mingarria – eta nola nazien lana zeiharka errextu zuen, bereziki Polonia katolikoan. Sionistak mendebaldekoen ahulezia horretaz baliatzen dira lotsarik gabe: Israelen politika jorratzen duen oro antisemitatzat salatzen dute. Beraz gu isilik, edo bederen uzkur eta herabe.
Lobby sionisten indarra zinez agerian dago demokrazietan, gehienik Ipar Amerikan, hauteskundeetako emaitzak baldintzatzeraino.
Holaz Estatu Batuen laguntza seguru dute edozein kasutan: presidentearena ez delarik, parlamentukoa hor dago. Oraintxe Obamaren borondate onak Israel ezin du bakearen alde mugiarazi. Beraz Israelek Zisjordania bururaino koloniza dezake, Palestina osoa beretu, palestinarrak indio bezala zokoratuz tokirik txarren eta hetsienetan, hots erreserbetan. Eta ONUko erabakiei kasurik ez, edo iseka !
Hori guzia gezurrezko etnismo baten izenean dabil. Ezen ez da egia palestinarrak orokorki arabiar zaldun konkistatzaile ahurtara haien ondokoak direnik. Gutiz gehienak lehengo hebrear laborarien ondokoak dira, haiek tokian egon baitziren, eliteak ez bezala, Bibliatik asma dezakegunez. Lehenik gehiengoa kristau egin zen, gero anitzak musulman bilakatu ziren. Batzuek eta besteek, aramear hizkuntza bazter utzirik, arabiera ikasi zuten. Hara beraz nor ditugun Palestinako arabeak, musulman ala kristauak: zinez tokiko jendeak menderen mendeetan.
Israeldarren artean ere badago naski hebrear zaharren ondokorik, baina konbertituen ondoko franko ere, itxura ezberdinetarik agerian dagoenez. Non dago judu arraza, Hitler zenaren amets galduetan salbu? Baina hara: frantses israelita bat Zisjordaniako kolonia batean planta daiteke lasai asko, hura bere herrian dago; aldiz erroak han dituen “arabiar” biztanle bat etxean arrotza da, olibondoak mozten ahal zaizkio, non ez dioten etxea desegiten…
Palestinako Estatua
ezagutu behar da:
Vatikanoak, egin du,
zeren ez Frantziak?
Beste gezur bat : erlijio gerlarena, bi nazioren arteko talka estali nahi lukeena. Estakuru horrekin Israelgo gobernuek islamismoa atitxatzen eta xaxatzen dute, gero beren politika hobeki justifikatzen, eta djihadismoaren gudukatzeko aitzakian, mendebaldekoen elkartasuna areagotzen, Ipar Amerika eta Europa arabiar eta musulman munduarekin oso gaizki utziz.
Zer egin beraz ? Palestinako Estatua ezagutu behar da: Vatikanoak egin du, zeren ez Frantziak? Palestinar Estatu horrek bizitza nekea lukeela? Haatik ogi beltzaren ixtorio hartan bezala, gabea ez ote da beltzena?
Beste aterabide bat balitzateke : Palestina osoan Estatu bakarra, apartheidetik askatua. Ez bide da biharko. Mementoan gutarik bakoitzak, eta edonork, gauza sinple bat egin dezake: Israeldik datozen ekoizkinei muzin egin. Urrats eskasa? Hor ere, gabea da zinez beltza. Den gutieneko boikotak ene hitz hauek baino eragin gehiago baduke.