Gobernamendu sozialistak bere erantzunkizunak hartu behar ditu, larriki eri diren presoak askatuz, eta zigorra bukatu duten presoak askatuz. Egoera urgente baita, martxoaren 25-an Xistor Haranburu, Jakes Esnal , Ion eta Unai Paroten 27 urte presondegia kari Bagoaz-ek antolatzen duen manifestazioaren leloa berregokitzea erabaki du. Eri diren presoen askatasuna eta zigorra bukatu duten presoen askatasuna aldarrikatuko da. Manifestazio honek gobernamendu sozialistaren erantzukizuna karrikaratzeko erabiliko dugu. Espero da mezua entzuna izanen dela eta besteak beste Oier Gomez osasun egoera oso larrian den presoa askatua izanen dela.
Oier Gomez Mielgo Pitié-Salpêtrière-eko ospitalean aurkitzen da, bere osasun egoera oso larria delako. 2017ko urtarrilean urgentziaz ospitalizatua izan zen eta bizkarrezurrean zuen masa epidural bat kendu zioten partzialki. Masa honek presio bat egiten baitzuen, gorputzaren beheko aldeko mobilitate galtzea ekarri du. Berreskurapen neurologiko aukerak ez eragozteko, ez diote kendu masa zati bat. Masa epidurala aztertu eta gero, sarkoma motako minbizi bat dela ondorioztatu dute.
Oierrek Ewing motako sarkoma du eta garatua da. Metastasiak atxeman dizkiote buruko ezurrean eta pelbisean. Kimioterapia eta erradioterapia tratamenduak ezarri dizkiote.
Artatzen duen medikuak berak onartzen du « bere gaixotasunak bizitza arriskuan jartzen duela eta Oierri ezarritako tratamendu gogorrak (kimioterapia, radioterapia eta fisioterapia), ez dela bateragarria presondegiarekin. Hospitaletik ateratzea edota presondegira itzulera ez direla aurreikusiak epe motz edo ertain batean ».
Eritsaun hori oso larria da, eta Oierrek gainditzeko baldintza onak behar ditu: Euskal Herrian bere senideen ondoan. Baina gaur ez da egoera honetan.
Oier DPS preso bat da, erran nahi du, oso oso kontrolatua dela, bere gelako ateak beti hetsiak dira eta idekitzeko kolidorrea hustu behar dute. Bere gelan sartzen diren guziak funtzionario batekin egin behar dute. Kanpoko bisita guziak eta gero gorputz osoko miaketak egiten dituzte. Gehienik, 2 oreneneko bisita bakar bat ukaiten ahal du astean. Baldintza hauek onartezinak dira eta ez dute arta normal bat ahalbidetzen.
Egoera larria da, oso larria, inumanoa eta Bagoaz-ek errepikatzen du onartezina.
Berriz ere gobernamendu sozialistaren erantzukizuna salatu nahi du Bagoaz-ek.
Dispertsioa, baldintzapekoen ukazioa baita eri direneri, gobernamendu sozialistaren kuraia falta erakusten dute. Prozesua blokeatzea, ETA-ren desarmamenduan ez parte hartuz edota presoen askatze prozesua bokeatuz onartezina da eta argi da ezin dela hola segitu.
Gaur egun euskal preso guziek bizitzen dituzten baldintza inumanoak dira, salbusepenezko egoera batzuen aitzinean gira, egoera larriak, urgenteak eta batzuen bizia arriskuan da.
2013-an Oierrek bere lehen minbizia ukan zuenetik libre egon beharko zuen. Oier Gomez berehala askatzea exijitzen dugu gobernu sozialistari, bere ardurak hartu behar ditu, Oier baldintza onetan artatua izan dadin hemen Euskal Herrian bere senideen ondoan.
Egoera urgente baita, martxoaren 25-an Xistor Haranburu, Jakes Esnal , Ion eta Unai Paroten 27 urte presondegia kari Bagoaz-ek antolatzen duen manifestazioaren leloa berregokitzea erabaki du. Eri diren presoen askatasuna eta zigorra bukatu duten presoen askatasuna aldarrikatuko dira. Manifestazio honek gobernamendu sozialistaren erantzukizuna karrikaratzeko erabiliko du. Espero da mezua entzuna izanen dela eta Oier berehala askatua izanen dela.
Gobernamendu sozialistaren bilana: bizi osorako presondegi zigorra euskal presoentzat.
Manifestaldia martxoaren 25an arratsaldeko 5etan Baionan.
Apirilan 27 urte eginen du Jakes Esnal, Xistor Haranburu, Ion eta Unai Parot atxilotuak izan zirela. Nahiz eta aske egoiten ahalko ziren, gaur egun beti preso dira.
Azken hilabete eta urteetan, baldintzapeko guziak, salbu Lorentxa Guimon-ena ( larriki eri) ezeztatuak izan dira. Lorentxa Beyrie, Jakes Esnal, Txistor Haramburu, Ion Parot (bere 5. galdearen erabakiaren zain da) …etab askatuak izaiten ahalko ziren baina gaur egun beti preso dira.
Erabaki ezkor guzi hauek analisatu ditugu, hona ateratako ondoriak :
- Baldintzapeko askatasun galde guziak ongi eginak, muntatuak dira, berme guziak beteak dira (lana, etxea, proiektua…). Galde hauek egiten dituzten presoek berme guziak betetzen dituzte askatuak izaiteko. Juridikoki ez da arazorik.
- Erabakien muineak argudio politikoak atxemaiten ditugu. Euskal presoeri leporentzen zaie, militante independentistak izaitea, ETA-tik hurbil izaitea, eta ETA-ri leporatzen dute armak ez itzuliak izana. Auzitegiek eta salbuespenezko epaileek hautua egin dute automatikoki eskaera guziak ez onartzea. Estrategi pentsatua, asumitua eta planifikatua da.
- Prozedura guzietan prokuradoreak, zuzenean lotua dena justizia mnisteritzari, aurkako postura bat atxikitzen du. Kasu guzietan, eta Lorentxa Guimonen kasuan ere, preso atxikitzearen aldekoa da, erabaki positibo bat denean automatikoki dei egiten du, nahiz eta presoa larriki eri egon, lorentxa Guimonen kasuan hola gertatu da eta bi hilabete presondegi gehiagi egin izan ditu.
- Urgentziazko denboraldiak martxan eman denetik, frantzian bizitako antentatuen ondorioz, galde guzi horien baldintzak zorroztu egin dira, lege antiterrorista berriak bozkatu dira, eta defakto euskal presoeri aplikatuak dira. Adibidez, Ion Parotek erabakia pusatua izan da lege berri horiengatik.
Argumentu guzi horiek kondutan hartuz, argi eta garbi erraiten ahal da eskaera guziak ezetatuak direla argudio politikoengatik. Batzuek uste dute baldintzapekoak lortzearena juridikoan jokatzen dela bakarrik eta justiziak bere independentzia guzia duela erabaki hauek hartzeko. Guk ez dugu hori pentsatzen. Nork uste du gaur egun, Parisek ezagututako antentatuen ondotik, justizia antiterrorista independentea denik ? Inork! Eta horrek salbuespenezko neurri edo legeak sortzen ditu, justizia hau poderearen esku pean da, bere posizionamendu eta erabaki guziak asumitzen ditu baita gehikeriak. Gaur egun euskal presoek bizitzen dutena da, gehikeri bat.
Egoera horren erantzule bakarra Parisen den gobernamendu sozialista da, argi eta garbi. Nahi bazuen bake prozesua aitzinarazi eta presoen egoerari konponbide bat eman, egiten ahal zuen, baina ez du nahi izan eta espaniar gobernamenduari lerrokatua egon da, gaur egun europako herri atzerakoienetariko bat denean.
Unaia Parot-en egoera aipatu nahiko genuke ere gaur. Espanian kondenatua izan zen 30 presondegi zigorrera dozier horrentzat eta beste 10 urtera beste dozier batetan, orotarat 40 urte. Bere zigorra franztian bukatzeko eskaera bat egin du, ez dena onartua izan, errekurtso bat pausatu du.
Bilana hor dugu, hurbilketarik ez, askatzerik ez, preso eriak preso atxikituak. Bilan hori ikaragarria da, gobernamenduak ez du kurai politikorik izan bake prozesuan ekarpen baikor baten egiteko.
Jakes, Ion, Unai eta Xistorrek 28 garren urtea hasiko dute preso . Gaur egun frantzian preso diren presoetan hauek dituzte presondegi gehienik egin, frantzian espanian baino kondena lodiagoa bildu dute, bizi osorako zigorra, ez da ateratze datarik kondena horretan.Gobernamendua egoera horren erantzulea da eta bere bilanean ezarri beharko du, egiazko bizi osorako zigorra asumitzen duelako.
Azken aste eta hilabeteetako aktualitatea ainitza izan da, luhusuko iniziatibak dudarik gabe bake prozesuari hauspo berri bat eman dio. Zentzu horretan espero eta exijitzen dugu gobernamendu sozialistari jarrera aldaketa bat , eta presoen egoerari konponbiderako pausuak emaitea bere kargua uzti baino lehen. Larriki eri diren Ibon fernandez Iradi eta Oier Gomez askatuz, baldintzapeko askatasunak onartuz, eta presoak hurbilduz, azkenean legea aplikatzea.
Helduden martxoaren 25 an manifestaldi bat antolatzen du Bagoaz-ek Baionan arratsaldeko 5etan , Ion, Unai, Jakes eta Xistor askatu lemapean.